Ebeveynler olarak evlatlarımızı en güzel şekilde yetiştirmek istiyoruz. Çocuğumuz daha doğmadan zihnimizde ona gelecek planı çiziyoruz. Böyle olacak, şöyle olacak, olumlu davranacak, çok güzel konuşacak, ağzından hep güzel şeyler çıkacak… Fakat çocuğumuz konuşmaya başladığından itibaren ağzı bozuluyor, küfür ediyor. Ne umuyorduk ne ile karşılaştık diyoruz. 

Yaşı küçük olan çocuklar kullandıkları kelimeleri çevresindeki kişilerden ve ailedeki büyüklerden öğrenirler. Öncelikle, çocuktaki küfür etme alışkanlığının asıl nedeni bulunmalıdır. Bu neden ortadan kaldırılıp, önüne geçilmelidir. Çocuklarda küfür üç gruba ayrılır. Ya beddua etmek ya da birine zarar verilmesi dileğini yansıtan konuşma biçimi, ya cinsel içerikli küfürler, müstehcen konuşmalar ya da kişiliğe yönelik küfürler; salak, manyak… gibi.

Çocuk, çevresini algılamaya başladığından itibaren birçok insan ile karşılaşıyor. Her insandan bir şeyler öğreniyor, bunların arasında argo diye tabir ettiğimiz kelimeleri de öğreniyor. Evde izlenen televizyondan, çocuğun elinden bırakmadığı telefondan, aile içi küfürlü konuşan kişilerden vb. çevresindeki her şeyden birçok olumsuz kelime öğreniyor. Çocuk dikkat çekmek amacıyla da küfür ederek ebeveynlerinin kendisiyle ilgilenmesini sağlamak isteyebilir, özellikle anne babadan ilgi ve sevgi göremeyen çocuklar. Ya da yetişkinleri şaşırtma, rahatsız etmenin verdiği eğlenceden hoşlandığından, arkadaş grubu tarafından onay görüp kabul edilme amacıyla da küfür ediyor olabilir. Ya da çok engellenen, yaşama alanı çok daraltılan çocuk da kızgınlık olarak küfür edebilir.

Peki çocuğumuzun küfür etme davranışını önlemek için neler yapabiliriz? Öncelikle çocuğumuza güzel örnek olmalı, çocuğun yanında uygun kelimeleri seçerek kullanmalıyız. Çocuk bizi taklit ederek öfkesini uygun yollarla kontrol altına alabilmeyi öğrenir. Çocuğumuzun kızgınlık ve kırgınlığını rahatça ifade edebilmesine izin vermeliyiz. Duygularını rahatça ifade edebilen çocuk daha az küfürlü söz kullanacaktır. Çocuk küfürlü konuştuğunda, abartılı, kızgınlık veya şaşkınlık gibi tepkiler verilmemeli, dikkati başka yöne çekilmelidir. Dövme, bağırma, tehdit etme gibi cezalandırıcı yaptırımlar uygulanmamalıdır. Çocuğumuzla kullandığı küfürlü sözcükler hakkında konuşup uygun olmayan sözcüklerin yerine, kabul edilebilir sözcükleri kullanması için çocuğu bilgilendirmeliyiz. Güzel sözcükler kullandığında takdir edip, övgüde bulunmalıyız.

Genel olarak davranış üzerine odaklanmak yerine bunun ardındaki nedene bakıp çocuğumuzun niye ve hangi durumlarda küfür ettiğini anlayıp ona uygun çözümler bulmamız gerekiyor. Çocuğumuzu gözlemleyerek yeterli ilgi ve sevgiyi göstererek olumsuz durumları ortadan kaldırmaya gayret edebiliriz.